Het schilderij dat Kai vervalst
Het is gemaakt door de schilder: Mondriaan.
Je ziet een symmetrisch, geometrisch schilderij. Als het goed is herken je een aantal vormen, zoals een driehoek en een ruit. Je ziet een witte ruit met bij elke hoek een horizontale (bij bovenste en onderste hoek) of een verticale (bij linker en rechter hoek) gele streep. Het schilderij is plat en je zult het snel herkennen door z’n opvallende gele strepen. De kleuren zijn gebroken.
- Het heeft de naam: Compositie met gele lijnen. Het is geen ‘gewone’ wit, maar gebroken wit.
- Het schilderij heeft een werkelijke grootte van: hoogte 109,3 cm breedte 109,3 cm diagonaal 112,9 cm.
- Het is gemaakt met (materiaal & techniek): olieverf op doek.
- Het heeft de vorm van een ruit en het is geometrisch.
- Het is 2-dimensionaal en niet ruimtelijk, er komt verder ook geen schaduw voor in het schilderij, omdat er geen lichtbron is die licht in het schilderij, hierdoor heb je geen schaduw.
- De primaire kleuren: rood, geel en blauw zijn gebruikt bij het maken van het schilderij. Verder ook de ‘niet-kleuren’ wit & zwart. Je ziet niet echt een duidelijk contrast in het schilderij.
- Het heeft geen vormen van afsnijding, overlapping, vervaging, verkleining, perspectief of stapeling.
- Het is hoekig en strak.
- Het schilderij is symmetrisch en heeft een symmetrische compositie.
- Het is een abstract schilderij.
Het schilderij maakte Mondriaan 11 jaar voor zijn dood, dat was in 1933.
Ik vind het een redelijk ‘simpel’ schilderij, daarmee bedoel ik niet dat het makkelijk is om te maken, maar dat het er erg simpel uitziet. Wel kan ik snappen dat als jij veel geel en wit in je huis hebt hangen, dat je dan zo’n schilderij wilt ophangen in je woonkamer.
Je ziet een symmetrisch, geometrisch schilderij. Als het goed is herken je een aantal vormen, zoals een driehoek en een ruit. Je ziet een witte ruit met bij elke hoek een horizontale (bij bovenste en onderste hoek) of een verticale (bij linker en rechter hoek) gele streep. Het schilderij is plat en je zult het snel herkennen door z’n opvallende gele strepen. De kleuren zijn gebroken.
- Het heeft de naam: Compositie met gele lijnen. Het is geen ‘gewone’ wit, maar gebroken wit.
- Het schilderij heeft een werkelijke grootte van: hoogte 109,3 cm breedte 109,3 cm diagonaal 112,9 cm.
- Het is gemaakt met (materiaal & techniek): olieverf op doek.
- Het heeft de vorm van een ruit en het is geometrisch.
- Het is 2-dimensionaal en niet ruimtelijk, er komt verder ook geen schaduw voor in het schilderij, omdat er geen lichtbron is die licht in het schilderij, hierdoor heb je geen schaduw.
- De primaire kleuren: rood, geel en blauw zijn gebruikt bij het maken van het schilderij. Verder ook de ‘niet-kleuren’ wit & zwart. Je ziet niet echt een duidelijk contrast in het schilderij.
- Het heeft geen vormen van afsnijding, overlapping, vervaging, verkleining, perspectief of stapeling.
- Het is hoekig en strak.
- Het schilderij is symmetrisch en heeft een symmetrische compositie.
- Het is een abstract schilderij.
Het schilderij maakte Mondriaan 11 jaar voor zijn dood, dat was in 1933.
Ik vind het een redelijk ‘simpel’ schilderij, daarmee bedoel ik niet dat het makkelijk is om te maken, maar dat het er erg simpel uitziet. Wel kan ik snappen dat als jij veel geel en wit in je huis hebt hangen, dat je dan zo’n schilderij wilt ophangen in je woonkamer.
Het schilderij dat Kai lelijk vindt
Ik vind dit nou niet bepaald een mooi schilderij, als ik er naar kijk zie ik een paar gekleurde rechthoeken en wat zwarte strepen. Dat klinkt misschien heel beledigend tegenover de stijl, maar dat is wel hoe ik er naar kijk, ik snap niet hoe mensen dit mooi kunnen vinden. Ik vind het te saai en mijn eerste indruk van dit schilderij was dat het heel erg makkelijk te schilderen is. Het is misschien wel mooi om in je huis te hebben hangen als het past bij je huis. Er zijn veel mooiere schilderijen. Wat ik wel mooi vind is de kleuren, omdat het niet de normale kleur wit is, maar gebroken wit, en omdat als je goed kijkt je in de kleuren rood, geel en blauw kleine ‘witte krasjes’ ziet, het ziet er dus wel simpeler uit dan dat het in werkelijkheid is, maar mooi zal ik het nooit vinden.